AŞK BU DEĞİL...

Aşk bu değil...
o da değil...
zamanı o an donduruyorsun
gözlerinin içine dalıyorsun
tek oluyorsun
bir oluyorsun, saysan iki nafile
sonra dalga dalga birikiyorsun
taşıyorsun sonra gözlerinden
damla oluyor damla sen oluyorsun
yanaklarından süzülürken
anlıyorsun kaydığını yere doğru
hissederek tüm yüzeyi yüzündeki
düşüyorsun...
dudaklarına değiyorsun sonra hızla
orda bir karışıyorsun tuzla
tanışıyorsun hafif acımsı
yittiğini anlıyorsun ağzında
birden kelime oluyorsun sonra ise cümle
masal hikaye romana dönüşüyorsun
sayfaların arasında onların kaybolduğu
bir kitap oluyorsun
okuna okuna hayallere gire çıka
eriyip gidiyorsun
rafa kaldırılıyorsun
geçmiş şu an derken tozlanıyorsun
bir bez hissediyorsun sonra
tozlarını alan bir el hissediyorsun
geçmişe götürüyor seni
okşayan bir ele bakan, sana bakan iki çift göze tekrar
sımsıkı kapatıyorsun sonra
yumuyorsun gözlerini
o ana dönüyorsun
bakamıyorsun sonrasında yine
tozlanmamak için
kaçırıyorsun gözlerini
ya göğe bakıyorsun sonra ya yere...
avcunu açıyorsun birikmişler gitsin diye
içine döne döne kabuklaşıyorsun sonrasında
sevmiyorsun hiçbir halini
sevemiyorsun...............

Yine bir kitap kapağı.. yine bir yazı...

Üç Oda Bir Yalnızlık.....
Etti dört !
Bu kadar mı. Bir.. İki.. Üç.. Dört..
Sayması bir o kadar kısa, geçmesi bir o kadar zor.. Hatta imkansız.
Geçmiyor. Yalnız.. başına.. Zaman.. Geçmiyor.. Sayısız odalar koy evine, ruhuna,bedenine.
Sayısız hitap et kendi kendine. Olmuyor. Yine o odada tek başınasın işte. Kendinlesin. Odalar sadece istediğin kalabalığın. Hayalinde yaşattığın bedenler, anılar, hayaller.
Oda demiş biri. O da demişsin sen. Oda koymuş biri. O da olsun istemişsin sen. Işıkları açıp kapadığında, mumu yakıp söndürdüğünde, merdivenlerden inip çıktığında duyduğun ve aldığın tek nefessin sen. Başkası yok. Yok. Yok. Sen varsın. O odaların her birinde. Birinde hayalini kurduğun var. Birinde geçmişinin izi. Birinde elinden kaçan. İster sevgili de. İster anların. İster hayatın de. İster dünyaların. Oda demişsin ruhunun her bir köşesine...
Üç Oda Bir Yalnızlık.
Sen
Sen
Sen.... Etti üç !
Bir olan da Yalnızlık.........

** Kitap kapağından etkilenerek yazdığım yazı...

Bana Hayatı Yaşanır Kılan Bazı Şeyler...

6 kelime. 32 harf.
Bir pano. Son şans. Belki de ilk defa kendini kanıtlama yeri. Herkes senin cevabını bekler. Bilirsen senin olacak bir yerdesin...a var. b var. n var. h,y,t,ı,y,ş,n,r var. Devamı gelir. 6 kelime var. 6 cümle. 6 hayat var belki. 6 insan var. 32 an 32 saniye 32 sen...
Pano açılır. Hayat açılır. Önüne serilir.
Önüne serileni yaşanılır kılan bazı şeyler var. Bul onları.. Yaşa ! Yaşat ! Unutma sen bazıları için hayatı yaşanılır kılanlardansın. Kendin niye yaşamayasın.........