Lole Y Manuel eşliğinde bir geziydi Endülüs. Gitarın her vuruşunda bir kalp çarpıntısıydı sokaklarında yürümek. Sağlı solllu daracık aniden karşına çıkan sokakları. O kavurucu sıcakta yüzüne esen yan evin avlusundan gelen serinlik. Gülümsemene sebep olurdu gezerken. Sanki geçmişte yürümek gibiydi saraylarını gezmek. Sanki o sarayların avlularındaki çeşmelerde su içiyordu her toplumdan insanlar. Bir arada...
Flamenko bu şehrin dansıydı. Aşkın dansıydı. Tutkunun dansıydı. Şehrin her yerinde görebileceğin, içinde kendi özünü bulacağın mozaikler de cabası... Büyülü bir havaydı burası... Tıpkı alttaki linkte dinleyeceğiniz şarkı gibiydi burada hislerin...
Eğer bu yazıyı okuyorsanız ya da Sevillaya gidecekseniz muhakkak dinlemenizi tavsiye ederim bu şarkıyı...
http://www.youtube.com/watch?v=GYrbjneuP6I
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder